Reisverhaal «Onderweg tot Poso meer»
My First Trip...
|
Indonesië
|
0 Reacties
15 Juli 2023
-
Laatste Aanpassing 27 Juli 2023
’t Wordt ons té machtig! We kunnen niet meer volgen. Hoe slaag je erin om deftig te omschrijven dat je in de afgelopen drie dagen: hond hebt gegeten, met enkele zotte wijven naar een Balinees* trouwfeest bent gereden, in een Hindoeïstische dorp overnachtte met een kleine Durgaduivel, paling zat te peuren tussen de rijstvelden om deze nadien ‘levende vers’ op te eten, gezwommen hebt in een wild stromende rivier , naar een hanengevecht bent geweest, enkele spookdieren kon spotten en ’s avonds de roosterfightchampion van daarnet in een soepje naar binnen speelde! (Zucht), met alles wat we de voorbije dagen hebben beleefd in de nabijheid van het Poso meer kun je goddomme een héél boek schrijven! Ironisch genoeg zijn deze ‘grote’ gebeurtenissen in feite allemaal kleine dagdagelijkse bezigheden waar de lokale Sulawesische bevolking zijn bestaan mee vult. En net dàt vinden wij zo ongelofelijk geweldig! De grote schuldige van deze avonturen-overload is onze geschifte gids Budiano. Budi is geen mens maar een fenomeen, een vleesgeworden Tau-Tau, een Toraja die bij (1e) leven zijn Puya-next-level semigodenstatus al verdiend heeft. De jungle-expeditie man met Balinese voorouders die dood werd gewaand maar een kleine maand later springlevend uit de brousse tevoorschijn kwam. De echtgenoot die thuiskwam en tot zijn verbijstering vaststelde dat zijn vrouw zijn geliefde hond in de pot had gedraaid. De dierenvriend die in geuren en kleuren vertelde over de onverzadigbare paringsdrang van de Zwarte Makaak. De weetjesman die ons langs zijn neus weg meegaf dat het vlees tussen onze vingerkootjes het beste smaakt volgens zijn kanibaalvriend uit Papua. Djàààààà, deze figuur die zweeft tussen fantast en fantastisch en die zowel in ‘spiritual magic’ als in Darwin gelooft blijft ons constant verbazen. Ondernemer, filosoof, autodidact, kindervriend, wilde weldoener, gruwelverhalenverteller, sigarettenvreter, amateurantropoloog, oermens, gokverslaafde, oerwoudexpert. Hij heeft vele titels maar bovenal is het een innig goede, overenthousiaste mens die speels als een kind enorm trots is om de echte schoonheid van zijn land te kunnen tonen. En daarom niet per sé de toeristische highlights maar vooral dan de triviale alledaagse werkelijkheid van de Indonesische samenleving. Ja met deze goedlachse man ben je niet op vakantie maar echt op (ontdekkings)reis! Héérlijk! Daarom beste Budi, willen zelfs wij agnosten jouw goden vragen om je zorgenzoon die vecht met zijn innerlijke demonen terug op het heldere pad te krijgen. Een supermens als jij verdient dit lijden immers niet!
*Door het jarenlange Transmigratieprogramma van de Indonesische regering kwamen er Balinese gemeenschappen op Sulawesi terecht. Dit migratieproject had als doel om de onevenredige bevolkingsspreiding binnen de Indonesische archipel te compenseren. Op papier leek dit een goed plan maar in de werkelijkheid leidde het soms tot etnische spanningen tussen de oorspronkelijke bevolkingsgroepen en de nieuwkomers. Ook werden deze transmigranten vaak in prefabdorpen geplaatst waar ze zonder enige kennis van de plaatselijke landbouwmogelijkheden aan hun lot werden overgelaten.
